ο δρομέας

Όταν αρχίζεις να τρέχεις

τα τέρατα τρέχουν μαζί σου 

τρέχεις μακριά

όταν δε φοβάσαι πια 

Σα να κατάπιες το φόβο

και να τον έφτυσες στα μούτρα τους

Τα γόνατά σου τρέμουν απ' τη συγκίνηση

κι απ' το βάρος του θάρρους σου

Οι παλάμες σου σκίζουν τον αέρα σαν ξυράφια

Μυαλό και καρδιά

σφηνώθηκαν ανάμεσα στα μάτια σου

τα μαλλιά σου χαράζουν ιστορία...