Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Παίζεις


Το δαχτυλίδι σου αλλάζει στάσεις μες στο χέρι σου. Κρύβεται και χάνεται μέσα στην παλάμη σου που βάλθηκε να του αποδείξει τί σημαίνει Εσύ.

κι εγώ το έμαθα καλά. Κι αν έπεσα στο πάτωμα... Ακόμα κάνω 
όμως τον ίδιο ήχο απ΄όταν με πρωτοδιάλεξες, σαν το δαχτυλίδι σου.
Ας πέφτω. Αν είναι έτσι να ξέρω τί εστί Εσύ.
Κι αν καμιά φορά με βάζεις στο πιο μικρό σου δαχτυλάκι να μ' αφήνεις λίγο παραπάνω εκεί.
Είναι το πιο ανεξάρτητο. Το πιο πιστό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου